رابطه بین پروتئینهای محلول و مقاومت به سرما در گندم با استفاده از رگه‌های جایگزین و تجزیه به عاملها

تنش‌های زنده و غیرزنده محیطی همیشه عامل کاهش کمیت و کیفیت محصولات زراعی می‌باشند. شناسائی ژنهای مقاومت به سرما در گندم و خویشاوندان آن دراصلاح برای مقاومت به سرمادراین گیاه حائز اهمیت است. برای بررسی رابطه بین باندهای پروتئین و مقاومت به سرما ابتدا با استفاده از رگه‌های جایگزین متقابل بین واریته‌های شاین و ویچیتا، کروموزمهای مؤثر در صفات مربوط به مقاومت به سرما تعیین شد. برای این منظور 42 رگه‌ جایگزین و والدین آنها در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با دو تکرار در مزرعه کشت شدند. و پس از ورنالیزاسیون، با انتقال طوقه از مزرعه به آزمایشگاه، صفات بقای طوقه، وزن‌تر طوقه و درصد آب طوقه اندازه‌گیری شد و در یک آزمایش جداگانه رگه‌های جایگزین در گلدان کشت و جهت ورنالیزاسیون به مدت 7 هفته در دمای Cْ4 قرار داده شدند و سپس پایداری غشاء در دمای Cْ13- اندازه‌گیری شد. پروتئینهای محلول در برگ رگه‌های جایگزین شاین در ویچیتا در شرایط ورنالیزه، استخراج و پس از الکتروفورز به روش SDS-PAGE ، شدت باندهای پروتئین از طریق دانسیتومتری اندازه‌گیری شد. ضرایب همبستگی و تجزیه به عاملها نشان داده که کروموزمهای B3، D5 و A6 از ویچیتا بیشترین حساسیت را در شاین، و متقابلاً کروموزومهای D5، A5، D4 و A4 از شاین به ترتیب بیشترین مقاومت را در ویچیتا ایجاد کرده‌اند و باندهای پروتئینی 32 و 42 کیلودالتن همبستگی معنی‌داری با مقاومت به سرما نشان دادند و روش تجزیه به عاملها نشان دادکه کارائی زیادی در تعیین کروموزمهای مؤثر در یک صفت کمی توسط رگه‌های جایگزین دارد.